Deel 4 - Etosha National Park
Door: Robert van Poppel
Blijf op de hoogte en volg Robert
07 Augustus 2015 | Namibië, Okauapehuri
Etosha National Park is een soort - voor degenen die er bekend zijn - groot Safari Park Beekse Bergen. In de Beekse Bergen hebben ze een en ander goed voor mekaar en ik denk dat ik Etosha een paar bruikbare aanbevelingen kan doen. Om te beginnen, 23.000 vierkante kilometer is wel heel erg veel. Dat is bijna 2/3 van het oppervlak van Nederland en dat maakt het lastig om er een uitje van te maken op een verloren dag. Zeker als je het navolgende in ogenschouw neemt. Het is hier nogal chaotisch opgezet. Alle dieren lopen kris kras door elkaar heen. Er zit duidelijk geen structuur in. Niet alleen is er geen route uitgezet zodat je ordelijk na zebra's en de gnoes door kunt rijden naar de giraffen of als je wilt de olifanten, maar met een beetje pech rijdt je in de rondte zonder dat je ze tegenkomt. Of als je ze tegenkomt lopen ze zomaar weg. Een ander argument dat pleit voor een meer gestructureerde opzet is de soms bloederige toestanden en de stress die dat met zich mee brengt voor de dieren. Het is wachten tot er was misgaat en wordt er voor je neus een beest aan stukken gescheurd. Levend ook nog. Het gevolg is, en dat is duidelijk te zien, dat beesten bij een drinkplaats nogal nerveus zijn. Bij het minst of geringste schiet de stress er in, onderbreken ze de in deze warmte welverdiende verkoeling en duurt het even voor ze weer rustig genoeg zijn om terug te keren en verder te drinken. Ik hoop dat ze wat van m'n blog meekrijgen. Of ze er wat mee doen…
Anyway, er zijn drie grote kampterreinen in het park wij overnachtten in de middelste, Okaukuejo Campsite. Van de zuidelijke entree van het park tot daar hebben we niet de kortste route genomen maar zijn via de toeristische, goed begaanbare zandwegen gegaan in de hoop onderweg wild te spotten. Dat was alles bij elkaar een kilometer of 50 km. De meesten in de groep hadden amper tot geen ervaring met het aanschouwen van de Afrikaanse wilde dieren dus het enthousiasme was groot als er in de verte een heel kleine puntje werd gespot dat misschien wel een olifant kon zijn. Dan werd de truck gestopt, de zoomlenzen uitgeschoven en dan gaf het eigenlijk niet dat het een donkere struik was die afstak tegen de lichtere die er omheen stonden.
Het hopen was natuurlijk op leeuwen en luipaarden. Die zagen we niet. Toch hadden we niet te klagen. Al gauw stuitte we op groepen zebra's en gnoes die gezamenlijk doch gescheiden bij een drinkplaats stonden te drinken. Zebra's trekken vaak op met gnoes omdat ze zich dan veiliger voelen. Op een afstandje lijken zebra's op gnoes en die vallen minder makkelijk ten prooi aan de roofdieren. Gazellen lopen er zoveel rond dat die al gauw interesse verliezen. Ze vullen leuk de foto's op, dat wel. Ook struisvogels, antilopen (-achtigen) en jakhalzen waren vanuit de truck zijn goed te spotten. We hebben ook een heel scala aan vogels gespot waaronder een kleurrijk vogeltje dat het nationale vogeltje van Namibië is. En een vogel die een kilo of 12 kan wegen dat vanwege z'n gewicht liever loopt. Namen van de vogels ken ik niet. Ondanks alle mooie verschijningen moet ik zeggen dat vogels vaak wat ondergewaardeerd zijn. De namen van deze vogels heb ik niet onthouden. Vlak voor we bij het kampterrein aankwamen reden we langs een paar giraffen, de eerste giraffen voor ons. Knip, knip, knip, knip, knip.
Bij de kampeerterreinen zijn drinkplaatsen. Een kleine barrière van een paar meter met prikkeldraad scheidt het kampeerterrein van het wild. Aan de kampzijde zijn banken en tribunes gezet. In de avonden schijnen grote niet al te felle spots over de drinkplaats zodat je de hele dag door kunt volgen wat er zich daar afspeelt. We zijn hier in de droge periode waar water vrijwel alleen te vinden is bij dit soort drinkplaatsen. Het wild trekt daar naar toe en de kans om het wild daar te zien en daar van alles mee te maken is er groot. Het zijn ook de regels, maar hoe druk het er ook is (met mensen), het is er verbazingwekkend stil.
Er op uit gaan met de truck of een andere vorm van 4x4's om wild te spotten noemen ze 'game drives'. Waarom precies weet ik niet maar het zal wel een spel zijn of je de dieren kunt vinden of niet. We gaan deelnemen aan een avond game drive (in het donker). We hoopten dat het in kleine 4x4's zou zijn en niet in een grote truck. De gedachte erachter is dat we met die dingen makkelijker overal heen kunnen scheuren en dichter bij het wild kunnen komen. Dat bleek een illusie want ook de kleine 4x4's, gereden door kamp gidsen, rijden alleen op de zandpaden. Ze zijn wendbaarder, dat wel. Met een grote roodachtige spot (zodat het niet verblindend is voor de dieren) wordt heen en weer geschenen om te spotten.
Om 19u gingen we op pad voor ongeveer drie uur. Het idee is dat je bij drinkplaatsen - en onderweg er naar toe - gaat kijken of er wat te beleven valt. In het donker is fotograferen vrijwel onmogelijk al deden we allemaal ons best er toch wat van te maken. Vrijwel alle foto's van vrijwel iedereen zijn evengoed mislukt. Ik zag zo'n avond gamedrive dan ook meer als een mooie ervaring en een grotere kans om wild in actie te zien. De roofdieren hebben nogal de neiging om overdag te liggen lamballen in de schaduw.
Bij de eerste drinkplaats was al wat te zien, moeilijk in het donker, maar toch: een neushoorn. Gestoord door de motoren van de 4x4's wist ie niet of ie moest gaan drinken of niet. Na een tijdje heen en weer 'aapjes kijken' besloot ie dat ie liever wat anders ging doen. Aan de voorbijlopende, ogenschijnlijk altijd opgefokte jakhalzen had ie niet veel boodschap. Half uurtje rijden, op naar de volgende drinkplaats. Onderweg er naar toe kruisten we nog een paar keer het pad met een neushoorn. Geschrokken schoot er één voor onze 4x4 langs. Wow. Verder was er bij de waterhole niet heel veel boeiends gaande. Het was nog 45 minuten terug rijden en het was in zo'n open wagen in de avond met zo'n 50 km/u toch wel fris. Jammer dat er niet meer actie was geweest, maar ja, het is wild. Dat we maar weer gauw op het kampterrein terug zijn, dacht ik. Effe kijken nog bij die eerste drinkplaats, dacht de chauffeur. Wij waren er iets eerder dan de andere 4x4 met groepsgenoten. Er was geluid te horen en we bleven daar staan maar het was me niet duidelijk wat er gaande was. Ik denk dat onze chauffeur wat minder ervaren was want zo gauw de andere 4x4 aankwam wist hij meteen waar hij moest schijnen. Leeuwen! Dat was dus dat geluid. Met twee spotlights was het allemaal niet heel duidelijk te zien maar op minder dan 100 meter waren een paar leeuwen te zien en ze waren ergens niet blij mee. Meer en meer gebrul. Het leek er op dat ze een prooi aan het bewaken waren en dat ze de neushoorn die er rondliep vriendelijk doch dringend verzochten ergens anders heen te gaan. Er was meer aan de hand en het leek dat er bij de leeuwen onderling iets aan de hand was. Opeens rende een vrouwtjes leeuw recht op de andere 4x4 af. Die was niet het doel maar de mensen er in vonden het spannend genoeg. Een tweede vrouwtje kwam er achteraan. Ze stonden ongeveer naast de andere 4x4 en op zo'n 20 meter van ons vandaan. Toen werd duidelijk dat de twee leeuwinnen niet welkom waren. Een mannetjes leeuw kwam tevoorschijn en ging er luid brullend achteraan. Oh wow! De 4x4's waren totaal niet interessant voor de leeuwen en terwijl zij met hun onderonsje bezig waren probeerden de chauffeurs goede posities in te nemen. De twee vrouwtjes namen even later de benen. Onze chauffeur draaide om in de verwachting dat het mannetje nog niet klaar was. Dat had ie goed ingeschat. Het mannetje wilde er zeker van zijn dat de vrouwtjes weg waren en draafde fier achter ze aan. Hij liep zo voor onze 4x4 langs! Dat was echt een ervaring alsof je in een opname van National Geographic terecht bent gekomen.
Toch voldaan terug naar het kampterrein en plaatsnemen bij de drinkplaats. Hier kun je live de volgende aflevering van een National Geographic documentaire bijwonen. Er is vrijwel continu wat gaande. Op de achtergrond af en toe het gebrul van leeuwen en het getromppeter van olifanten. Steeds stel je naar bed gaan uit in de hoop dat die leeuwen naar de drinkplaats komen. Ze kwamen niet. Rond middernacht toch maar de slaapzak ingekropen.
De hele volgende dag gingen we met onze eigen truck 'game driven'. Het zal duidelijk zijn dat ik daar naar uitkeek. Een paar leeuwen bij daglicht zou niet gek zijn. Daar werden we al gauw mee verwend. Rondrijdend richting een drinkplaats stonden er een paar 4x4's langs de kant. Daar is wat te zien. Onze truck is een stuk hoger dan de 4x4's dus we kunnen er makkelijk naast gaan staan om mee te kijken. Leeuwen, rustig liggend in de bosjes naast een giraffe die geen langer leven gegund was. Ondanks de bush bush was het best goed te zien. Jakhalzen, nog altijd zenuwachtig, er op een afstandje op loerende. Gieren erboven cirkelend. De leeuwen zien er relaxt uit. Die lijken zich geen zorgen te maken om wat er om hen heen gebeurd. Van wat ik er nu zelf van mee heb gekregen kan ik me er in vinden dat de leeuw de koning der dieren is. Ze hadden even genoeg van de aandacht en sjokte op hun gemak ergens anders heen. Het moment om zonder afgeschermd te zijn door de bosjes een goede foto van het mannetje te kunnen nemen. Wij daarna ook verder.
Het eerste drinkplekje waar we kwamen was niet zo groot. Ik denk dat het degene was van het leeuwen avontuur van vorige avond. Het was er niet zo druk met dieren. Alleen gazellen. Dachten we. We zagen ze eerst niet maar op een afstandje lagen links en rechts leeuwen op hun gemak in het zonnetje de drinkende gazellen te observeren. Duidelijk effe geen honger. De gazellen telde waarschijnlijk hun zegeningen.
Bij de volgende drinkplaats was het een oaze aan dieren. Het was een grote drinkplaats. Een grote kudde olifanten rustig badderend, op een andere plek aan dezelfde drinkplaats gnoes en zebra's drinkend. Een familie wilde zwijnen was ook toe aan verkoeling. Een vredig tafereel. O ja, en gazellen.
Zo reden we rustig een kilometer of honderd weg van ons kampterrein naar een ander kampterrein (Halali) waar we zouden lunchen. Onderweg en op andere drinkplaatsen kwamen we meerdere keren paraderende giraffen tegen. En oryx en struisvogels en beesten waarvan ik de naam niet ken. :-$ We zijn niks tekort gekomen.
Het kampeerterrein waar we lunch hadden had (dus) ook een drinkplaats. Ongeveer een half uur hadden we nog voor de truck de 100 km terug naar ons eigen kampement zou beginnen. Effe gaan kijken. Het was best heet zo midden op de dag. Er was eerst niet veel gaande. Op een afstandje stond een kudde olifanten en die vonden het best om daar te blijven staan. Opeens kwamen er uit de bosjes een stuk of 15 zebra's aangelopen, netjes in een rij achter elkaar. Grote en kleine. Alsof het een soort van 'sein veilig' was besloten meer dieren om te komen drinken. In korte tijd stonden er verschillende kudu en impala mee te drinken. Zij deden zich allen tegoed aan het water totdat de olifanten besloten dat ze wilden drinken en badderen. Al moest er eerst nog een onderonsje uitgevochten worden. Van de wel 20 olifanten die er stonden was er één die niet welkom was om mee te komen doen. Door een mannetje werd deze stukje bij beetje van de groep vandaan gewerkt. Kop tegen kop was het de ongewenste gast die achteruit werd gedwongen en uiteindelijk besloot er in zijn eentje verder op uit te gaan. Pas toen kwam de kudde in zijn geheel in beweging en dichterbij. Het zal vooral door hun omvang komen maar dat lijkt zich in slow motion te voltrekken. Duidelijk is dat ze de drinkplaats alleen willen en de andere dieren leggen ze geen strobreed in de weg. Die vertrekken meteen. En toen mest ik de truck in…
De dynamiek bij zo'n drinkplaats is fascinerend. Overdag als het heet is zijn de roofdieren minder actief en komen dieren minder zenuwachtig maar toch waakzaam over bij zo'n drinkplaats. Als een kudde olifanten willen badderen en drinken dan is het wieberen geblazen voor de rest. Een rebelse neushoorn - die zijn maar klein ten opzichte van een olifant - of andere eenling wil zijn kans nog wel eens wagen. Als de olifanten het niet aanstaat pesten ze de neushoorn weg. De neushoorn lijkt het op zijn beurt vind het leuk om de olifanten een keer te laten schrikken. Maar echt onder de indruk zijn de olifanten uiteindelijk niet. Als olifanten weg zijn komen andere dieren tevoorschijn. Een beetje zoals in de vorige alinea beschreven.
's Avonds is het wat anders, dan gaat het er een stuk zenuwachtiger aan toe. De dieren kijken continu om zich heen en een slokje water wordt pas genomen als ze echt zeker zijn dat het veilig is. Tong al buitenboord, het puntje raakt het water al en als er dan iets is, dan begint het uitgebreid rondkijken opnieuw zonder dat er een slok genomen is. Het was uitermate fascinerend te zien dat op een gegeven moment op de avond een olifant en een giraffe aan het drinken waren en niet de poten namen (het zijn geen paarden, hè) toen er een leeuw aanschoof. Een leeuw in z'n uppie zien ze misschien niet als een bedreiging.
Gedurende de avond voltrok zich een ander, enigszins gruwelijk schouwspel. Niet precies voor onze neuzen maar nog goed waarneembaar in het kunstmatige ligt van de spots bij de drinkplaats. Een paar - een stuk of drie - van die zenuwachtige jakhalzen waren een gazelle aan het klieren, zo zag het er uit. De gazelle probeerde ze steeds af te schudden door te trappen en weg te lopen maar de jakhalzen bleven het achterna lopen, duwtjes en knauwtjes uitdelend. Er kwamen steeds meer jakhalzen bij waardoor het voor de gazelle niet meer vol te houden was. Het beestje ging neer. In een oogwenk waren er zeker 20 tot 25 jakhalzen die aan het beestje begonnen te knagen. Het beestje was duidelijk nog niet gestorven en werd feitelijk levend opgegeten. Ach arme het gazelleke. Het geschreeuw van het beestje ging een paar minuten door tot er inmiddels zoveel aan geknaagd was dat het uiteindelijk stierf. Eventjes later kwam er een leeuw met veel machtsvertoon de prooi opeisen. Die stoere jakhalzen waren allemaal gauw verdwenen. De leeuw had al gauw door dat de groep jakhalzen de gazelle al zo ver hadden op geknaagd dat het niet meer de moeite was. En droop weer rustig af.
Het was lastig om voor de slaapzak te kiezen maar dat moest ook deze avond gebeuren. Het gebrul van leeuwen en getrompetter van olifanten op de achtergrond ten spijt. Ruim 500 foto's rijker van het verblijf in Etosha vertrokken we de dag erop vroeg richting Windhoek, de hoofdstad van Namibië. We slapen daar een nacht in een bed in een hotel. Voor we het park uitwaren werden we nog eenmaal getrakteerd op een paar leeuwen die op een afstandje lagen te zonnen. Ruim 520 foto's.
Het WIFI aanbod is nog nier erg verbeterd. Erg veel respect voor de onderste laag van de behoeftedriehoek van Maslov hebben ze hier niet. Ik ben er gisteren - toen was ik in Livingstone (Zambia) voor een paar dagen - pas in geslaagd om 'Deel 2' te posten. Ik hoop dat dat een beetje amusant was om te lezen. Deel 3 en 4 staan namelijk al klaar. Daar moet ik nog wat geschikte foto's bij zoeken. Tegen de tijd dat jullie dit lezen zal dat gelukt zijn. Hier is in ieder geval het einde van Deel 4.
=-=-=-=-=-=-=-=
Nog een week in Afrika; dan zit het er hier al op. Met het publiceren op m'n blog ben ik pas op krap een derde. Ik loop met tekst produceren gelukkig voor op het aantal mogelijkheden om te publiceren. In de overgang naar het volgende continent komen er een paar dagen echte rust aan. Dan kan ik eens de tijd nemen te reageren.
Ik denk dat ik ga overstappen naar een ander blog. Deze site is nogal traag, ik kan niet meer zoveel foto's toevoegen, ook niet als ik ervoor ga betalen, de koppeling met Facebook werkt maar niet en ik denk dat op een andere plek m'n foto's in groter formaat kan laten zien, om zo een paar dingen te noemen. Het uitzoeken en overzetten zal wat tijd kosten maar dat zal ik uiteraard communiceren.
-
07 Augustus 2015 - 13:39
May En Jef:
Spannend daar in de boskes! Weerom een mooi verhaal.
-
07 Augustus 2015 - 14:22
Leon:
Robert.
Dat meen je toch niet echt he, dat je in een wild park structuur wil hebben waar de beesten zich moeten ophouden. dat lukt bij mensen nog niet eens.
Voor meer gestructureerd wild te bekijken moet je toch naar de dierentuin (of terug naar ASML) -
08 Augustus 2015 - 07:47
Peer:
Hallee Robert,
mooie ervaringen daar in het natuurpark en heel leuk beschreven.
Maar ben het met Leon eens: het is wild dus moet niet te gestuctureerd zijn, anders had je net zo goed een paar dagen door de Beekse Bergen kunnen gaan wandelen en jezelf een hoop tijd en geld kunnen besparen ;-)
Eigenwijs als ik ben, even wat feedback: naast "spel" betekent "game" ook "wild" (dieren wel te verstaan). Maffe limeys...
En de ruzie van de olifanten was waarschijnlijk een vrouwtje dat een (net) volwassen mannetje wegjoeg: zodra mannetjes volwassen zijn worden ze uit de kudde verjaagd. Zo'n kudde bestaat dus alleen uit vrouwtjes en jonge mannetjes. Eat your knob off Midas Dekkers, National Geographic rules!!! :-)
Had Down Under en bij de Kiwi's hetzelfde: leuke site dit, maar af en toe traag als bagger (vooral met foto's, moet je ze eerst weer verkleinen...) en dat is behoorlijk irritant als je nog zoveel andere dingen te doen hebt, je zit tenslotte niet voor de kat zijn viool ergens ver weg...
Veel plezier verder en blijf delen in je avonturen!!!
Houdoe,
Peer. -
08 Augustus 2015 - 19:59
Skwefje:
Hoi Robert,
leuk om zo in detail beschreven te krijgen hoe het er aan toe gaat.
We horen wel waar je naartoe verhuist, zowel in real life als digitaal ;)
Groeten,
Skwefje.
-
08 Augustus 2015 - 22:13
Eefje:
Hihi grappig Robert
En echt super dat dierenrijk! -
10 Augustus 2015 - 09:54
Heleen:
Hey Robert,
Wederom een leuk verslag met mooie foto's.
x -
10 Augustus 2015 - 16:47
Moeders:
Weer genoten van je reisverslag. Ik ziemijn reis weer helemaal voor me. Was echt genieten! Wij hadden net zo'n truck. Ja mooi avontuur! Blijf genieten en ik kijk al uit naar je volgende verslag. Liefs moeders
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley